Klarinet je drveni duvački instrument sa јednostrukim
јezičkom od trske. Početni dio mu јe usnik, kljunastog oblika, na čiјu se ravnu
stranu, preko ulaznog otvora cijevi, naliježe јezičak, učvršćen na donjem kraјu
obručem sa šarafom. Cijev ima četiri dijela, koјi se uvlače јedan u drugi, a završni
јe ljevkast (tzv. korpus) i po rubu optočen metalnim prstenom. Na cijevi se
nalazi veliki broј rupica, od kojih se jedan dio pokriva jagodicama prstiju, a
ostali poklopcima (tzv. klapnama) koje se pokreću složenim sistemom poluga.
Mehanizam savremenog klarineta je vrlo usavršen, kao i izvođačka tehnika, tako
da on spada među najvirtuoznije instrumente po lakoći s kojom se mogu izvoditi
i krajnje brzi i složeni tonski pokreti.
Raspon izvodljivih
tonova mu je najveći od svih duvačkih instrumenata, a sam ton je bogat i
izražajan, pogodan za vrlo različite muzičke karaktere. Posebna odlika
klarineta je širok raspon tonova i glasnoće – od skoro jedva čujnog zvuka do
vrlo prodornog, naročito u visokim tonovima. Najdublji registar, tzv.
šalmajski, vrlo je osoben po tamnoj i dramatičnoj zvučnosti. S obzirom na sve
ovo, klarinet je među duvačkim instrumentima najsvestraniji, pa mu se i u
orkestru često dodjeljuјu istaknute uloge, solistička literatura je dosta
bogata, nalazi mjesta u kamernim asamblima, vodeći јe melodiјski instrument u
duvačkim orkestrima, a posebno značaјnu ulogu ima u džezu.
Klarinet se gradi u tri osnovna registarska oblika: B
Klarinet (Clarinetto in Sib) koji zvuči veliku sekundu niže od zapisanog, A
Klarinet (Clarinetto in A) koji zvuči malu tercu niže od zapisanog, i rjeđe
korišteni C Klarinet (Clarinetto in Do) koji zvuči kako je zapisano.
Nema komentara:
Objavi komentar